Gent-Antwerpen 9-10

Gent loopt spijtig genoeg alweer achterstand op.
Zaterdag 17 september kan je namelijk vanaf 18.30u terecht in het Eco-Huis in Antwerpen op de VIBEnefiet-avond. Bedoeling van het initiatief is een spetterende fuif te organiseren die bovendien de kas moet spijzen van VIBE, het Vlaams Instituut voor Bio-Ecologisch Bouwen en Wonen. In Gent houdt de Milieuwinkel zich daarentegen erg stilletjes. Of vergis ik me daar in?

Waterbesparing

Een Australische overheidsinstantie doet een oproep aan haar inwoners om samen te douchen én om de periode van het douchen te beperken tot de duur van hun favoriete popliedje.

Ik denk dat ik wat meer naar Pink Floyd ga luisteren.

(Image-)building

Uit een advertentie van een Westvlaamse spaanplaatfabrikant met internationale ambities:

"(...) Een dynamisch imago is voor een mondiaal bedrijf van levensbelang. Sterker nog, het is hout waard. En daarom friste X zijn imago en huisstijl op.(...) "

Shoppen

Dit weekend ben ik gaan shoppen. In tegenstelling tot mijn gewoonte, heb ik Tuinkabouter gevraagd om mee te gaan. Er doemden bij hem al heel even beelden op van urenlang rondsloffen van de ene winkel naar de andere winkel, ellenlange wachtrijen, kleedjes uit en aan, wriemelen in kledingrekken tussen massa's mama's met jengelende baby's en zich stierlijk vervelende papa's,...(dingen waar ik trouwens zelf een gloeiende hekel aan heb), maar toch stemde hij in. Gelukkig maar. 't Was er namelijk niet echt om te doen om kleedjes, snuisterijen of cadeautjes te kopen. Dit was ons ietwat ongebruikelijke boodschappenlijstje:
een lavabo voor in 't toilet (niet te groot en niet te klein)
een sifon (nu maar hopen dat 't de juiste afmeting is)
zo'n afloop met rooster voor in de lavabo (hoe noem je die dingen in hemelsnaam allemaal?)
6 grote platen gyproc (mét bijhorend gesukkel om ze op de plaats van bestemming te brengen)
13 kleine platen gyproc (hoewel 'klein' relatief is)
schroeven voor gyproc (korte versie)
2 rollen isolatie (in promotie!)
primer
verf (wit)
verfdécapant (stinkt verschrikkelijk)
6 m² vloertegels (niet te tillen!)

We hebben dus maar een aanhangwagen achter GVR gespannen voor ons dagje 'shoppen'.

Gent-Antwerpen 9-9

Bij de vorige tussenstand was het nog 7-8, nu is er in één wip bij beide steden gescoord.

eerste fase van de wedstrijd: 0-1
Gent scoorde namelijk tijdens het bouwverlof in eigen doel, waardoor Antwerpen alweer een puntje binnenrijfde. Een tijdje terug vroeg ik namelijk een parkeervergunning aan bij 't Stad Gent. k' Had alvast bordjes geleend van een bevriend aannemer, dus dat was al een makkie: geen gedoe met verhuurfirma's, geen deadline qua verhuurtermijn,...
Fout gedacht, blijkbaar: de flik van dienst drong er heel uitdrukkelijk op aan om andere borden te voorzien. Sedert kort voldeden de gekende ronde, blauwe borden met rode streep en omtrek namelijk niet meer voor dit gebruik. Neen, officieel dienen die borden om een parkeerVERBOD aan te duiden. En ik wou een plaatsje RESERVEREN voor een container. En dat is dus niet 't zelfde, wat betekent: aannemers, verbouwers en verhuurcentra aller landen: schaf je voor in Gent andere bordjes aan! 0-1 voor Antwerpen, waar ze niet moeilijk doen over bordjes.
Nu ja, doordat er eigenlijk dringender zaken te doen waren, kwam de container niet, en hoefden dus ook de bordjes niet.

2e fase: 1-1
Tot ik deze week besliste dat nu toch weldra het moment zou komen om eens een container te huren, en ik opnieuw een vergunning aanvroeg. En wat bleek? De lieve politieagent die me deze keer te woord stond omcirkelde met veel zwier die goede oude borden van weleer als dé te gebruiken borden! Niet echt getuigend van veel rechtlijnigheid, maar 't komt me wel mooi uit!

3e fase: 2-1
Een Gentse firma rijfde het label voor streekgerechten binnen voor zijn echte Gentse paardenlookworst. Ideaal krachtvoer voor al wie wil verbouwen. Aan het Antwerpse front blijft het echter stil op vlak van 'persoonsgebonden energievoorziening'.

En dat is dus de gelijkmaker!

Oproep aan de bevolking

Sedert 11 juni, de dag waarop ik eindelijk in m'n huisje kon, was er tot nog toe eigenlijk nog niks gebeurd. 't Is te zeggen: niks opbouwend. Integendeel zelfs: sinds we de hele inboedel (van de kelder tot de nok) én het stort in de tuin weggehaald hadden was er alleen nog maar afgebroken (op het vernissen van m'n houten vloertje na). Gevolg: opnieuw een gigantische puinhoop.

Maar zoals ik al zei: er WAS nog niks gebeurd. Nu dus wel!

Gisteravond vond ik zowaar een perfect afgewerkte riolering!
Een nieuwe WC-afvoer, een afvoer voor de wasmachine, een nieuwe buitenafvoer, een nieuwe regenafvoer, nieuwe toezichtsputjes,...
Mak(k)er heeft met echt vakmanschap een heel deel van de riolering vernieuwd.

Nu is er wel één iets waar ik me een beetje zorgen over maak: idealiter zou het vandaag NIET mogen regenen in Gent.
Kwestie dat de toezichtsputjes goed kunnen uitdrogen.

Bij deze doe ik dan ook graag een oproep aan iedereen die zich in de buurt van Gent bevindt: BLAZEN aub.

Misschien dat de regenwolken dan overvliegen?

En als dat niet lukt:
HARDER BLAZEN

Uit het leven gegrepen

Vraagstuk:
Iemand enig idee hoeveel m² muuroppervlak van een binnenmuur er kunnen in een container van 8 m³, als je 't pleisterwerk en kleine stukjes steenpuin achterwege laat?

Gezocht

isolatie
voorwaarden:
• gemakkelijk aan te brengen tussen houten balkjes van zo'n 6 à 7 cm hoog
• zo fantastisch formidabel gigantisch goed isolerend dat je met een dikte van 6 cm het equivalent haalt van minstens 12 cm rotswol
• niet (veel) duurder dan 12 cm rotswol/m²

de eerlijke vinder wordt beloond met een vlokje isolatie en eeuwige roem

Stof tot nadenken

Aan de andere kant van de wereld vissen vrouwen gas, dat ontsnapt bij oliebronnen, op uit de lucht in een reuzegrote ballon. Met de inhoud hebben ze genoeg brandstof voor hun gezin voor twee weken.

Niet zo heel ver van waar ik woon hebben ze héééééééél veel, héééééééél grote luchtballons. En volgens mij merken die Sint-Niklazenaars het niet eens als je er zo eentje meepikt dat net geland is. Je ziet dat toch niet als je met je neus in de lucht loopt ;-)...

Zou 'k het er op wagen?

Always look on the bright side of life! (4)

Hoewel er deze week heel wat op het programma stond ivm m'n verbouwing (leidingen berekenen en uittekenen, een plan maken voor de chauffagist, om décapant gaan, bij de dierenarts om ons ongediertebestrijders in te enten...), is er van al die plannen niks in huis gekomen. Deze week was geheel en al gewijd aan het herstel van mijn auto en deze van Tuinkabouter. Althans, dat werd al gauw de bedoeling begin deze week.

De GVR is intussen, na wat heen en weer gerij naar de garage van Tuinkabouter, al voor een groot deel hersteld. Nog één keer moeten we naar de garage voor een expertise van het laatste schadegeval (de Zaak van de Omgevallen Fiets), en dan uiteraard nog een tweede keer voor het herstel, eventueel gecombineerd met een volgend onderhoud. Nu maar hopen dus dat we er met twee bijkomende 'garagebeurten' van af komen.

Minder leuk is het nieuws dat ik vanmorgen kreeg. M'n garagist zou gisteren m'n bolhoed terug helemaal de oude maken, om hem dan te laten keuren. Maar 't heeft niet mogen zijn: de remleidingen zijn versleten, de vering helemaal kapot, en vooral: de ophanging achteraan is helemaal verroest.

Tot 16 september kan je me dus nog zien rondsnorren in m'n bolhoed, dan is de pret definitief gedaan...

Tob tob tob...

Zonet in de kringloopwinkel twee prachtige aanrechten gezien, volledig in roestvast staal, met twee spoelbakken en een gigantisch afdruiprek erbij. Ze lijken zo uit de keuken van een rasechte chef-kok weggelopen te zijn. De ene is 150 cm lang, de andere 160... Benieuwd hoe lang ze er nog zullen staan. Morgen, in de GVR...?

Ongediertebestrijding (2)

Het concept van het plan 'ongediertebestrijding' blijkt niet echt aan te slaan bij àlle leden van het gezin Miet. Spijtig genoeg zijn de dwarsliggers vrij essentieel voor een goede werking van het plan.

Hulla en Baloo als ik hen kom vertellen (en onder lichte dwang meezeul naar de plaats van het onheil) dat een huisloze slak het heeft gewaagd het heiligste van het heiligste van hun territorium (waar hun eten staat) te doorkruisen:













Hulla en Baloo twee seconden later, net nadat ze met hun neus op de bewuste indringer gedrukt zijn:

Gevonden!

Achter een voorzetwand en een dikke laag verf én behang: het ultieme ECO-behangpapier, gelanceerd eind jaren '60:

Always look on the bright side of life! (3)

Afgelopen weekend heb ik, om ongelukken te vermijden, NIET met de GVR, onze trouwe compaan bij het transport van bouwafval, gereden. Het heeft echter niet mogen zijn. Gisteren stond Tuinkabouter met z'n auto te wachten om de straat over te steken en... plots een grote BONK! Een fietser, die net als Tuinkabouter stond te wachten, is pardoes omgevallen. Recht tegen de rechterachterflank van GVR. Alweer een kras en een deuk erbij.

Vanavond gingen we net naar de garage om de schade van drie ongelukken geleden te herstellen. Benieuwd of we er zullen geraken met 'slechts' drie beschadigingen...

Always look on the bright side of life! (2)

Een maand geleden berichtte ik over het feit dat er een vloek blijkt te rusten op de auto van Tuinkabouter: zowat om de maand loopt hij namelijk eens schade op, telkens net als ik er mee op weg ben. Voor de mannen onder jullie: neen, 't was niet gelegen aan mijn (gebrek aan) chauffeurskunsten.
Eergisteren was het dan ook bibberen: voor het eerst sedert m'n vorige schadegeval, weken geleden (achteraf uitgeteld blijkt het nu net een maand geweest te zijn) was ik namelijk opnieuw op zwier met de GVR. Hoewel, op zwier. Bij ieder manoevre, bij iedere start, bij iedere remstrook en op alle stukken daar tussenin was ik supergeconcentreerd, megavoorzichtig (m'n excuses voor de vertraging die ik andere chauffeurs daarbij heb doen oplopen) en vooral 'niet echt' op mijn gemak.

Groot was dan ook de opluchting toen ik 's avonds na een tocht van zo'n 100 km zonder brokken de GVR vrolijk parkeerde op de oprit van vrienden die een drietal kilometer van m'n deur wonen. Op zo'n oprit is de kans dat er iemand tegen de auto rijdt toch al heel klein, dacht ik zo. Het enige gevaar bestond eruit dat de oprit waarvan sprake smal is, lang en vooral heel bochtig. Bovendien moet je via een brugje een brede beek overrijden om terug op de rijweg te raken. En dat natuurlijk allemaal achteruit.

Nu heb ik die oprit wel al vaker getrotseerd, met de meest uiteenlopende wagens, en telkens zonder 'kleer'-scheuren. Maar deze keer was de spanning toch groot, ik moest en zou de GVR deze keer zonder één krasje, bultje of wat dan ook terug afleveren aan Tuinkabouter.

Een hele geruststelling dus, op het moment dat ik netjes veilig op het brugje was geraakt op een manier waarop ik de begrenzende muurtjes zeker niet kon raken. Dan nog ettelijke keren goed links en rechts kijken, om zeker te zijn dat er van heinde noch ver ergens dan ook maar één fietser of auto of fietser te bespeuren viel op de weg. Uiteindelijk toch zachtjes de rijweg op draaien en BAM.

Met GVR's poep tegen de voorkant van een auto die geparkeerd staat aan de overkant van de straat. Een straat van zo'n 3,5 m breed, waar over de hele lengte niemand langs geparkeerd staat. Ieder huis heeft er namelijk een grote oprit, waar je gemakkelijk enkele auto's op kwijt kan. En net waar ik er afdraai natuurlijk...

Ik had me m'n allereerste 'botsing' na 8 jaar ongevalvrij lustig rondsnorren wel anders voorgesteld.

En Tuinkabouter? Die hoefde al niet meer te raden dat z'n GVR al weer schade had toen hij m'n gezicht zag bij het binnenkomen. Hij kon er zelfs mee lachen.

Vast staat in elk geval dat de eerstvolgende keer dat ik in de GVR stap aan de chauffeurszijde, Tuinkabouter dan wel doodziek moet zijn, of héél veel pintjes moet gedronken hebben.

Benieuwd hoe lang dat zal duren ;-), alweer een maand?

In memoriam

Vanmorgen las ik het in de krant: Christian de Hemptinne is dood. Nu niet dat ik de heer de Hemptinne persoonlijk ken, ik heb er zelfs geen flauw idee van hoe hij er uit ziet (of hoe hoor je volgens de etiquette iemand van adel aan te spreken, die ridder en baron en weetikveelwatnog is). Maar het bericht over zijn overlijden herinnerde me er nog maar eens aan dat ik al geruime tijd mijn familie verwaarloos. Zowel de familie van Moeke Miet als deze van Papa Miet heb ik al een tijdlang niet meer gezien. Ook dat hoort blijkbaar bij (ver)bouwen, al is dat misschien ook gewoon een flauw excuus.

Wat dat stomme bericht van vanmorgen te maken heeft met m'n huisje en m'n familie?
M'n meter zaliger werkte in de jaren ´30-´40 als kindermeisje bij een adellijke familie, waar ze zich ten volle wijdde aan de opvoeding, verzorging en vertroeteling van een klein meisje en haar iets oudere broer. Later, toen ze net hetzelfde deed voor haar kleinkinderen, vertelde ze vaak over hen. En af en toe liet ze zich wel eens ontvallen dat ze graag had geweten wat er van hen beide geworden was, hoe ze er uit zouden zien als volwassen man en vrouw, hoe hun levensgeschiedenis zou geschreven zijn... Iets waar ik met de jaren ook wel benieuwd naar werd. Voor hem ben ik alvast te laat...

Oorlog! (2)

Een tijdje terug meldde ik dat een lieftallig doch stevig uit de kluiten gewassen boompje sedert enkele jaren de strijd had aangebonden met de funderingen van de hangar van m'n buren. Bovendien durfde hij het aan het meest zonnige gedeelte van m'n tuintje volledig in een diepdonkere schaduw te hullen.
Deze vakantie nam ik wraak...





Zicht vanuit de living, voor de moorddadige aanslag















Robbie rules!















Tuinkabouter, Pigeon en Ma(k)ker (buiten beeld) zorgen ervoor dat niets herinnert aan het drama dat hier plaatsvond...








Met dank aan Robbie, Tuinkabouter, Pigeon en Ma(k)ker!

Vakantiekiekjes...

Wat ik de afgelopen drie weken zoal uitgespookt heb? Centimetertje per centimetertje vinyl en linoleum van m'n vloer gehaald, vier verflagen er af gekrabd en dan vooral: héééééééééééééééééééééééééééééééél veel schuren. Afwerken met een beetje vernis en...