Gedaan!

Intussen op het 'gedaan'-lijstje:
-waterleiding in orde gebracht, ook in m'n keuken en badkamer ('k had nooit gedacht dat ik ooit zo blij zo zijn als ik gewoon water uit een kraan zag stromen!)
-tegeltjes geverfd (want ze hadden het gedroomde formaat maar de foute kleur)
-groene gyproc afgewerkt (te dunne gyproc, weten we intussen)
-stukje keukenmuur geverfd (in gezellig warm geel)
-een nieuwe gasmeter gekregen (gratis van 't stad)
-lavabokastjes geïnstalleerd (oh, wat mooi)
-een aannemer op m'n dak gehad (en dat is letterlijk te nemen)
-een bad (joehoe, één van de (mentaal althans) Grote Stappen Voorwaarts!)
-een prachtige rolluikkast die netjes doorloopt om aan te sluiten bij de schouw
(én geïsoleerd, en dat scheelt écht een pak)
-eindelijk m'n Turkse buur z'n kruiwagen terugbezorgd

Ode

Een living vol bloemen: violetjes of rozen
Een schoon papierken is zo gekozen
In de keuken een effen behang, in 't geel
En voor de badkamer keuze in 't blauw, veel te veel

Om van de slaapkamer dan nog te zwijgen
Bossen, bomen, takken en twijgen
Drie zestig op twee veertig, een tafereel zo groot
Dat ge u voelt als een eekhoorntje in nood

En voor de liefste kleinen
Een strookske vol met dolfijnen
In 't kleinste kamertje wat sixties
Bollen, tegeltjes of seventies

Voor dit alles slechts één adres
Waar ge altijd goed gerief vindt, met succes
't Is op de Zuivelbrugstraat nummer één
Bij de zussen en den broer, ge zijt er nooit alleen

Verbouwers, studenten en decorateurs
Toneelbouwers, toeristen en flaneurs
Parisiens, Hollanders en gasten van de Maritiem,
Koopt uw behangpapier bij Priem

Vooruitzichten

Dit weekend ga ik met Tuinkabouter naar Ikea. Hoewel ik er stomweg in 't zak gezet ben doordat mijn bestelling onvolledig was (maar ik ook zo stom was om het aantal kastjes en deurtjes wel te tellen, en de sifons maar NIET de kranen) kijk ik er zo ontzettend naar uit: snuffelen tussen allerlei spulletjes die je niet nodig hebt, fantastisch design zien (en design, dat is voor mij: mooie dingen die toch functioneel zijn én in massa kunnen geproduceerd worden waardoor ze betaalbaar zijn), snuisteren in inspirerende woonomgevingen die meer zeggen over de tijdsgeest dan 500 sociologische studies, essays en kunstwerken je aan het verstand kunnen brengen, meer leren over de Vlaamse ruimtelijke wanordening en de commerciële mogelijkheden daarvan dan je in 5 jaar unif te weten komt, de geschiedenis van het industrieel ontwerp herontdekken, laveren doorheen meubeltjes, textiel, potjes en pannetjes die de hele polemiek rond ecologie op enkele vierkante meter etaleren, in een tijdspanne van enkele uren een representatieve doorsnede van de bevolking observeren met ouders met huilende babies, gniffelende tieners, zagende bejaarden, sjieke dames met een hoed, jonge al dan niet hetero koppeltjes, oudere al dan niet hetero ouders-van-een-nieuw-samengesteld-gezin, eenzame heren, vrijgevochten dames,... Nog twee keer slapen.

Zondag, op de keukenvloer

Intussen op de vloer: een gigantische laag stof.














Tot in de badkamer...

Voor lynnie

Die zondagochtend in de keuken:













Die zondagavond in de keuken (met enkele stofjes op m'n lens):

Auw

Gisteren m'n plafond in de keuken afgeschuurd. Dat wil zeggen: een hele dag met m'n armen in de lucht staan zwaaien met een schuurmachientje in de hand, om daar op twintig tot veertig centimeter boven m'n hoofd mezelf op een douche van fijn stof, houtsplinters, brokken kalk en stofwebben te trakteren. Nooit geweten dat een mens zoveel nekspieren heeft, die allemaal tegelijk pijn kunnen doen...

Vermist

Donderdag 12 januari verdween uit een kleine rijwoning te Gent een wastafelmengkraan luisterend naar de naam Ensen II. Het gaat om een ontwerp van Niels Gammelgaard, met een mat verchroomd afdekplaatje en dito bodemventiel, met warm/koud indicator in ABS. Bent u de eerlijke vinder van deze mengkraan, gelieve dan contact op te nemen met de rechtmatige eigenaar via onderstaand emailadres. Houdt u hem liever voor uzelf, verzorg hem dan goed aub. Hij wordt liefst gewassen in een milde zeepoplossing, en nagedroogd met een droog, zacht doekje. Zijn broertje, Ensen I, staart momenteel eenzaam naar het resterende gat in de dubbele wastafel naast hem...

Gedaan!

Tijdens het (ver)bouwverlof werd het lijstje afgewerkte klussen alweer uitgebreid:
-omkasting voor de elektriciteitskast en tellers in elkaar getimmerd (met een supergezellig lampje erin)
-aarding onze noeste aardkluit ingeramd (joehoe, laat die berichten over afgebrande huizen nu maar weer toe in de media, mij jaag je niet langer de daver op het lijf! alhoewel,...)
-zolderbalkjes opgeschuurd en behandeld (duurzaam voor m'n balkjes, maar niet echt voor het milieu vrees ik)
-m'n zoldervloer luchtdicht afgesloten en geïsoleerd (een knus donsdekentje lijkt het wel, waar je je zou in zou laten wegzakken, ware het niet dat je riskeert tien meter naar beneden te donderen)
-verlengkabeldoos gerepareerd (of hoe noem je zo'n ding met vier stekkers waardoor een massa stof naar binnen dringt om de hele boel te blokkeren en je in één klap zonder gereedschap, licht, verwarming en muziek te zetten?)
-opgeruimd (en dat duurt langer dan het woord)
-gestofzuigd (althans, dat stof weggewerkt dat nog niet in m'n longen, ogen, kleren, vroemtuig of verlengkabeldoos zit)

De teloorgang van de plakband (of: De zolder 5)

De voorbije week op zolder gezeten, om m'n huisje te isoleren. Druk in de weer geweest met superstevige plakband, haast onmogelijk te vinden. Die bewuste rol heel even losgesneden van het uiteinde dat al stevig vastplakte. Die rol zien wegrollen, zachtjes aan. Dan een gigantisch gerommel gehoord, en dan plots stilte. Tasten in het duister. Niks gevonden. De zaklamp erbij gehaald. Gezien dat m'n plakband achter de gyprocvoorzetwand van m'n buren gevallen was. M'n rolletje plakband ligt daar nu, 2,5 m de dieperik in, op de vloer van hun slaapkamer, geprangd tussen de gemeenschappelijke muur (die niet over de volledige diepte van 't huis tot onder 't dak doorloopt) en hun gyprocwand.
Hoe krijg ik dat ding er in hemelsnaam weer uit?
Vissen met plakbandwormen? De buren hun slaapkamerwand even uitbreken? De gemeenschappelijke muur neerhalen...? Er moet toch iets mogelijk zijn...

Goede voornemens

Het is een cliché om het te doen, er komt nooit wat van in huis, je dicht jezelf er meer wilskracht, energie en tijd voor toe dan een mens ooit kan hebben in z'n dagelijkse leven vol beslommeringen, maar toch maak ik me er ook dit jaar weer schuldig aan: goede voornemens maken voor het nieuwe jaar. Nu, dit jaar is m'n pakket goede voornemens ietwat ingekrompen. Meer nog, ik heb er maar eentje. Wat zeg ik, eentje, ik bedoel: één. Een gigantisch Groot Goed Voornemen dan nog wel: m'n huisje een thuis maken. Binnen afzienbare tijd, en toch behoorlijk gedaan. Een beetje egoïstisch, dat wel, zo één Groot Goed Voornemen lanceren dat vooral betrekking heeft op jezelf. En dan nog wel materialistisch ook, brrr. Maar achter dat Groot Goed Voornemen gaat eigenlijk een woud aan inimini-goede-voornemens schuil. Het omvat namelijk ook het alomtegenwoordige 'genoeg bewegen' (wat niet alleen positief is voor mezelf, maar ook voor iedereen die al dan niet willens nillens met mij leeft). En ook meer standvastigheid of, anders gezegd, meer rust voor m'n groene sporttas die nu zowat m'n huis-on-the-road is. En meer tijd voor m'n vriendjes en vriendinnetjes in Gent. En gezellig dicht bij Tuinkabouter zijn. En meer rust voor Moeke Miet, die nu vaak niet weet wie er 's anderdaagsochtends al dan niet aan 't ontbijt zal verschijnen. En nog zoveel...