Goede voornemens

Het is een cliché om het te doen, er komt nooit wat van in huis, je dicht jezelf er meer wilskracht, energie en tijd voor toe dan een mens ooit kan hebben in z'n dagelijkse leven vol beslommeringen, maar toch maak ik me er ook dit jaar weer schuldig aan: goede voornemens maken voor het nieuwe jaar. Nu, dit jaar is m'n pakket goede voornemens ietwat ingekrompen. Meer nog, ik heb er maar eentje. Wat zeg ik, eentje, ik bedoel: één. Een gigantisch Groot Goed Voornemen dan nog wel: m'n huisje een thuis maken. Binnen afzienbare tijd, en toch behoorlijk gedaan. Een beetje egoïstisch, dat wel, zo één Groot Goed Voornemen lanceren dat vooral betrekking heeft op jezelf. En dan nog wel materialistisch ook, brrr. Maar achter dat Groot Goed Voornemen gaat eigenlijk een woud aan inimini-goede-voornemens schuil. Het omvat namelijk ook het alomtegenwoordige 'genoeg bewegen' (wat niet alleen positief is voor mezelf, maar ook voor iedereen die al dan niet willens nillens met mij leeft). En ook meer standvastigheid of, anders gezegd, meer rust voor m'n groene sporttas die nu zowat m'n huis-on-the-road is. En meer tijd voor m'n vriendjes en vriendinnetjes in Gent. En gezellig dicht bij Tuinkabouter zijn. En meer rust voor Moeke Miet, die nu vaak niet weet wie er 's anderdaagsochtends al dan niet aan 't ontbijt zal verschijnen. En nog zoveel...