Grmbl

Vandaag voor het eerst sedert zowat een maand nog eens in m'n huisje langs geweest om de post op te halen. Vorige keer had ik mijn tuin netjes opgeruimd om dan verder te kunnen gaan met de aanleg ervan. Alle onkruid werd zonder pardon getrakteerd op een enkel reisje richting containerpark. En nu is het dus terug. Een echte jungle. Grmbl.

Gezocht

Zetel, tweezit, in zwart blinky kinky similileder. Vermoedelijk op hardhandige wijze geroofd uit z'n opbergplaats en zo abrupt gescheiden van z'n twee eenzit-broertjes.

Bent u de vermaledijde ontvoerder van dit ogenschijnlijk niemendalletje, besef dan dat het hier gaat om een erfstuk van 'tante Angele', dat ...
in z'n lange leven al menig communiezieltje zag neervleien op de bank van z'n eigenares bij de bij die gelegenheden obligate familietour;
dat vervolgens drukbezet werd op tal van familiefeestjes;
dat nadien een carrière als kotzetel wist te doorspartelen;
dat de eerste echte zetel werd in het gloednieuw gerenoveerde huis van m'n stiefzus;
dat een jaar lang geduldig wachtte om diezelfde taak ook op zich te nemen in mijn huisje;
dat dus nu op laaghartige wijze ontvreemd werd uit de garage van Moeke Miet. Gelieve dit familiestuk dan ook zo gauw mogelijk terug op z'n plekje te parkeren. 't is nog geen antiek, en 't leer is fake, oen!

Bent u een beter mens dan het hierboven beschreven heerschap, hou dan aub een oogje in het zeil. Gelieve naast het spotten van zwarte zetels ook alle verdachte bewegingen van een bed met kastensemble en/of licht blauwe kastjes, stoelen, en bijhorende tafel onmiddellijk te signaleren aan Dina Miet. Zij bevinden zich namelijk (althans tot zowat een half uur geleden) in dezelfde stockeerruimte, die niet kan afgesloten worden.

Dank bij voorbaat.

Terug!

Een hele resem keelontstekingen, met occassioneel wel eens een oorontsteking ertussenin, heeft me een tijd lang op non-actief gezet. In het begin kwam ik er nog wel door met een portie dafalgannetjes in de kwaaie momenten op 't werk, terwijl ik de avonden en het weekend reserveerde aan platte rust. Maar sinds juni kwamen die venijnige keelontstekingen alsmaar meer, en werden ze steeds driester. Gevolg: gedaan met verbouwen, én met bloggen. Enkel in m'n vakantie heb ik nog wel verder geklust, maar dan ontbrak het mij dan weer aan een pc. Bovendien heb ik ook de laatste week van m'n vakantie, op reis, strijd moeten leveren tegen een gecombineerde aanval van keel- en oorontsteking. Maar aan die escalatie van geweld in mijn keel zou dus nu definitief een eind moeten komen. Anderhalve week geleden haalde een keilieve dokter m'n amandelen, die het oord van verderf bleken te zijn, eruit. Morgen nog een laatste keer op controle, en dan mag ik er normaal gezien weer helemaal invliegen!