Meneer en mevrouw

Stel: je gaat met je lief naar een bouwbeurs. Je stelt een vraag aan een standhouder. Is dat een man, dan krijgt je lief in 70 % van de gevallen het antwoord te horen op JOUW vraag, terwijl die lieve man jou straal voorbij kijkt. Ga je naar een doe-het-zelfzaak, en stel je daar een vraag, dan informeert een mannelijke winkelbediende in 80 % van de gevallen naar de specifieke richtlijnen die manlief wel zou kunnen meegegeven hebben. Stel je een vraag over een bouwtechnisch onderwerp aan een gespecialiseerde mannelijke ingenieur, dan heb je 90% kans dat die zich even in het haar krabt, en ontwijkend antwoordt dat hij dat zo niet één, twee, drie kan uitleggen.

Nu ja, toevallig heb ik intussen al enige ervaring met dergelijke situaties, en doorgaans slaag ik er na enkele minuten toch in het zwakke geslacht te overtuigen van het feit dat het wel degelijk zinvol kan zijn je antwoord te richten tot de persoon die de vraag stelt. Zelfs al gaat het over een technisch onderwerp, en zelfs al is die persoon een vrouw. Meer nog, steevast gaat er na een korte, zeer gerichte vraag of een luchtige opmerking in de zin van 'oh, ja, dat is gewoon 't zelfde principe als dat of geen' een wenkbrauw de hoogte in, waarna er plots een gigantische muur rond het mannenbastion in elkaar stort en een boeiend gesprek volgt.

Maar de manier waarop iemand van de studiedienst van een installateursbedrijfmet mij communiceerde, of liever gezegd NIET communiceerde, dat had ik nog nooit meegemaakt.
Ik had een offerte aangevraagd, en mocht die zaterdag gaan ophalen. Van het anderhalf uur dat ik er gespendeerd heb, is er zowat een half uur gegaan naar het vragen om uitleg, zonder er enige te krijgen. Vragen over het type ketel, de wetgeving ter zake, de mogelijkheden qua luchtaan- en afvoer, het rendement, de dimensionering van de radiatoren al dan niet in overeenstemming met het type ketel,... deden bij de man geen belletje rinkelen dat hij meer moest vertellen dan 'hoe schoon die radiatoren toch wel zijn! en proper in onderhoud!'

'Ik ben 't die betaal, dus ik ben het die moet weten waaruit de installatie precies bestaat, of er komt niks van', waren uiteindelijk de magische woorden die eindelijk het briefje deden neerdwarrelen.

Pffff, mannen!