Columbus op de koffie

Gisteren was ik op ontdekkingsreis in m'n tuintje.

Ik wou even profiteren van het mooie weer, en in m'n tuintje aan de slag gaan. Helemaal achterin lag namelijk een gigantische stapel lege plastic flessen van cola en andere rommel, die serieus op m'n systeem werkte. 'k ben dus dan maar begonnen met een PMD-zak in de ene hand en die hele handel stukje bij beetje in m'n andere hand.

5 PMD-zakken later bleek er plots zo'n rond plastic zwembadje onder die afvalberg schuil te gaan. Spijtig genoeg niet direct een festijn voor de ogen dat uitnodigt om even een frisse duik te nemen, wel een vieze poel van verderf vol takken, afval, slijk,...

Volgende stap bestond er dus uit het hele zwembadje ondersteboven te kieperen, de volledige inhoud voorgoed m'n tuintje uit te proberen werken, om dan uiteindelijk het badje enkele meters verderop te drogen te leggen in de zon. Bleek dat er een grote, stevige blauwe plastic onder zat, die helemaal overwoekerd was met klimop en andere fauna en flora. Vooral die fauna was 'niet echt gezellig', om het netjes te houden.

Heel die boel dan maar opkuisen alweer. Bleek dat er onder die plastic een laag isolatiemateriaal zat, wellicht aangebracht ten voordele van de tandjes van de kindjes die vroeger wel eens het zwembad indoken. Ook daar weer even lustig ingehakt op allerlei fauna en flora. Bleek onder de isolatie een betonnen platform te zitten!

Ideaal voor een tuinhuisje, terrasje, fietsenberging, minicontainerparkje,... of andere vormen van Vlaamse bouwpoëzie...?